در نهایت ، درست مانند نورونها که به طور طبیعی پروتئین ژاندارک را تولید میکنند ، این سلولها بیشتر از زمانی که فعالیت الکتریکی آنها افزایش مییابد بیشتر از آن استفاده میکنند .
در همین حال ، محققان UMass نشان دادند که Arc mRNA و capsids فقط در یک جهت بین سلولهای پرواز - از نورونهای حرکتی به ماهیچهها ، سفر میکنند - و این که پروتئین Arc به بخش خاصی از مولکول Arc mRNA به نام منطقه ترجمه نشده متصل میشود که برای ساخت پروتیین مورد استفاده قرار نمیگیرد . آنها همچنین دریافتند که مگسهایی که فاقد ژن Arc هستند ، ارتباطات کمتری بین نورونهای حرکتی خود ایجاد میکنند . علاوه بر این، در حالی که مگسهای عادی بیشتر این اتصالات را ایجاد میکنند وقتی نورونهای حرکتی بیشتر فعال هستند ، پرواز بدون ژن Arc در انجام این کار ناموفق بودهاست .
هر دو گروه از دانشمندان در حال حاضر در حال برنامهریزی برای بررسی این موضوع هستند که چرا سلولها از این روش از این ویروس استفاده میکنند - مثل strategy که به mRNA در بین سلولها کمک میکنند و اینکه آیا این سیستم ممکن است به پروتیینهای سمی مسئول بیماری آلزایمر اجازه دهد تا در مغز گسترش پیدا کنند . دکتر Budnik امیدوار است که چنین تحقیقاتی توسعه بیماریهای عصبی و به طور بالقوه منجر به درمانهای جدید شود .
علاوه بر این ، دکتر شفرد معتقد است که استفاده از Arc capsids برای مهندسی ژنتیک و درمان ژن ممکن است که در حال حاضر از ویروسها برای معرفی دستورالعملهای ژنتیکی جدید به سلولها استفاده میکند . سیستم ایمنی انسان گاهی به آن ویروسها حمله میکند و باعث تاثیرات جانبی خطرناک میشود . از آنجا که پروتیین Arc بومی بدن انسان است ، متخصصین بالینی ممکن است قادر به استفاده از Arc capsids برای رساندن ژنها برای درمان ژن باشند بدون ایجاد واکنش ایمنی .
دکتر شفرد گفت : ” این تحقیق بر این حقیقت تاکید میکند که ما اغلب نمیدانیم که یافتههای جالب از کجا میآیند و ما باید از جایی که علم به ما نیاز دارد ، پیروی کنیم .”
کار دکتر شفرد از سوی موسسه ملی بهداشت روانی ( NS۰۷۶۳۶۴ ) ، موسسه ملی بهداشت روانی ( MH۱۱۲۷۶۶ ) و موسسه ملی علوم پزشکی ملی ( GM۷۷۵۸۲ و GM۱۱۲۹۷۲ ) حمایت شد . تحقیقات دکتر Budnik و دکتر تامسون توسط موسسه ملی سلامت روان ( MH۰۷۰۰۰۰ ) حمایت شد .
intramural محققین تهیه ابزار غربالگری خطر خودکشی برای تنظیمات پزشکی
دانلود جعبهابزار در www.nimh.nih.gov / ASQ
۱۲ ژانویه ۲۰۱۸ - بههنگامسازی علمی
محققان در موسسه ملی برنامههای تحقیقاتی سلامت روانی ( NIMH ) توسعه یافتند و به تازگی یک منبع آزاد را به اشتراک گذاشتند . این جعبهابزار شامل مجموعهای از سوالات غربالگری است که میتواند به پرستاران و یا پزشکان در محیطهای پزشکی کمک کند تا جوانان را در معرض خطر خودکشی تشخیص دهند .
خودکشی یکی از نگرانیهای عمده مردم ایالاتمتحده است . در سال ۲۰۱۵ ، به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها ، بیش از ۵، ۹۰۰ جوان بین سنین ۱۰ تا ۲۴ سالگی براثر خودکشی جان خود را از دست دادند . حتی بیشتر از مرگ با خودکشی ، تلاشهای انتحاری و افکار خودکشی هستند . به گفته دکتر لیزا ام . Horowitz ، Ph.D. ، متخصص بالینی و محقق که توسعه جعبهابزار را رهبری میکرد Horowitz بود . بخشهای اورژانس ، واحد پزشکی / پزشکی بستری ، و مراقبتهای اولیه سرپایی و کلینیکهای تخصصی یک فرصت امیدبخش برای غربالگری و مداخله انتحاری ارائه میدهند .
دکتر Horowitz گفت : ” بسیاری از خانوادهها از بخش اورژانس به عنوان تنها تماس خود در سیستم مراقبت بهداشتی استفاده میکنند و میگویند : ” من میخواهم خودم را بکشم .” پرستاران و پزشکان باید بدانند که چه سوالاتی برای شناسایی بیماران در معرض خطر هستند .”
منبع سایت