در حالی که جهشهای ژنتیکی انسانی در تعدادی از موارد بیماری پارکینسون دخالت دارند , اکثر موارد از عوامل محیطی ناشناخته هستند که منجر به شناسایی عوامل خطر زیستمحیطی میشود . ارتباط بین هلیکوباکتر پیلوری ( h . pylori ) و زخم معده به مدت چندین دهه شناخته شدهاست , اما شواهد جدید حاکی از آن است که این باکتری مضر در بیماری پارکینسون نقش دارد . مروری جدید در ژورنال بیماریهای پارکینسون , مقالات موجود در رابطه با ارتباط h . pylori و pd و بررسی مکانیسمهای ممکن در پشت این ارتباط .
در مرور جامع مطالعات پیشین , محققان چهار نتیجه کلیدی را کشف کردند :
افراد مبتلا به پارکینسون احتمالا ً با اچ . pylori از افراد بدون پارکینسون است.
( p < 0.05 ) . هلیکوباکتر پیلوری منفی است .
ریشهکنی h . pylori عملکرد حرکتی را در بیماران پارکینسونی نسبت به بیماران پارکینسونی بهبود بخشید . pylori ریشهکن نشد .
ریشهکنی h . ( p < 0.05 ) . pylori ریشهکن نشد .
این یک بررسی عمیق و عمیق است که تمام مقالات اصلی در مقالات پزشکی مربوط به بیماری پارکینسون و اچ . دیوید جی . مک گی , phd , دانشیار , دانشکده میکروبیولوژی و ایمنیشناسی , مرکز علوم بهداشتی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا . نتیجهگیری ما این است که بین h . pylori و بیماری پارکینسون که مطالعات تکمیلی برای تعیین رابطه علی احتمالی ضروری است . “
محققان همچنین بررسیهای موجود را مورد بررسی قرار دادند تا مسیرهای قابل قبولی را بین عفونت باکتریایی و پارکینسون بیابند تا زمینهساز تحقیقات آینده باشند . آنها چهار توضیح برای این انجمن یافتند :
سموم باکتریایی تولید شده توسط اچ . pylori ممکن است به نورونها آسیب برساند .
این عفونت موجب پاسخ التهابی شدیدی میشود که باعث آسیب به مغز میشود .
هلیکوباکتر پیلوری ممکن است فلور میکروبی روده طبیعی را مختل کند .
این باکتریها میتوانند با استفاده از داروهای لوودوپا , داروهای رایج برای درمان علائم بیماری پارکینسون دخالت کنند .
شروع بیماری پارکینسون اغلب با اختلال عملکرد دستگاه گوارش همراه است که نشان میدهد این وضعیت ممکن است در روده ایجاد شود و در طول محور مغز و روده به مغز سرایت کند. در بررسی , محققان متوجه شدهاند که این موضوع در موشها به اثبات رسیدهاست .
غربالگری بیماران پارکینسونی در حضور h . pylori و درمان بعدی در صورتی مثبت با anti - h مثبت بودند . با توجه به نتایج بهدستآمده می توان نتیجه گرفت که مصرف دارو در بیماران مبتلا به پارکینسون موثر است .
شواهدی برای ارتباط قوی بین اچ . مصرف مزمن هلیکوباکتر پیلوری , زخمهای گوارشی و تشدید علایم بیماری پارکینسون , در حال افزایش است .
با این حال , فرضیه h . عفونت هلیکوباکترپیلوری عامل مستعد کننده, تغییردهنده پیشرفت بیماری یا حتی علت مستقیم بیماری پارکینسون است . این پاتولوژی میتواند چندعاملی باشد , که شامل h . هلیکوباکتر پیلوری, فلور روده , التهاب , ترشح آلفا سینوکلئین در روده و مغز , کلسترول و دیگر متابولیت های رودهای و پتانسیلهای بالقوه ناشی از باکتریها یا منابع غذایی . ریشهکنی h . با توجه به اینکه هلیکوباکتر پیلوری و یا بازگشت میکروفلور روده به تعادل مناسب در بیماران مبتلا به پارکینسون ممکن است باعث بهبود علائم روده , سو جذب و اختلال عملکرد حرکتی شود . “
منبع سایت علم روز