پروفسور ژو میگوید که پیش از این مشخص نشده بود که چگونه جهش ژن مسئول ایجاد مرگ و یا آسیب سلولی است - که به طور کلی در بیماران مبتلا به بیماریهای عصبی و دیگر بیماریهای عصب حرکتی دیده میشود . پروفسور ژو میگوید : ” در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد . ” ” ما در حال بررسی این موضوع هستیم که این بیماری چگونه بیماریهای شایع از جمله یک پروتئین تاو ویژه را دارد که نقش مهمی در عملکرد سلولهای عصبی ایفا میکند . “
تاو پروتئین است که میکروتوبول ها را تثبیت میکند و به طور اختصاصی در نورونهای سیستم عصبی فراوان است , اما در جای دیگری نیست .
پروفسور ژو میگوید : ” تحقیق ما نشان داد که در هر دو مدل حیوانی و مغز انسان , سیگنال گیرنده و گیرنده در مغز دارای مغز غیرطبیعی است . “
” ما یک افزایش در مسیر سیگنال دهی نوروتروفین ها را کشف کردیم که به حیات و مرگ سلولهای عصبی مشهور است . این مسیر برای کاهش آسیب سلولی شناخته شدهاست .
بنابراین در این مقاله ما نه تنها یک مسیر سیگنال دهی را کشف کردیم بلکه یک داروی بالقوه برای درمان این بیماریها ابداع کردیم . “
با توجه به این شواهد قوی که در حال حاضر موجود است , مرحله بعدی یک آزمایش بالینی و یک شرکت بیوتکنولوژی صنعتی در استرالیا میباشد .
پروفسور ژو میگوید که درگیری این صنعت به این معنی است که فرصتی برای ترجمه این کشف به یک درمان بیماری آلزایمر و دیگر بیماریها وجود دارد .
مقاله منتشر شده در رشته روانشناسی مولکولی یک کار مشترک بین دو آزمایشگاه است که توسط پروفسور زبان گو - فو , دانشگاه جنوب استرالیا و پروفسور وانگ ونگ , سومین دانشگاه پزشکی نظامی , رهبری میشود .
آموختن از بزرگترها بزرگتر درباره حافظه آنها
منبع :
پن استیت
خلاصه :
ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و محققان به سوالات غربالگری برای شناسایی بیمارانی که ممکن است در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دیگر مشکلات مرتبط با پیری باشند , تکیه میکنند , اما این پرسشها چگونه ممکن است گیجکننده باشند یا واکنشهای احساسی را تحریک کنند. این امر ممکن است منجر به بیمارانی شود که به سوالهای مشابه پاسخ میدهند و دلایل مختلفی دارند.
ارائه دهندگان مراقبتهای بهداشتی و محققان به سوالات غربالگری برای شناسایی بیمارانی که ممکن است در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دیگر مشکلات مرتبط با پیری باشند , تکیه میکنند , اما این پرسشها چگونه ممکن است گیجکننده باشند یا واکنشهای احساسی را تحریک کنند. با توجه به تحقیقات پن , این ممکن است منجر به بیمارانی شود که به سوالهای مشابه پاسخ میدهند و دلایل مختلفی دارند.
در مطالعهای که با افراد بالغ در پنسیلوانیا انجام شد, محققان از شرکت کنندگان سوال متفاوتی پرسیدند و سپس به دنبال یادگیری بیشتر درباره اینکه هر شرکتکننده در مورد این پرسشها چه احساسی دارد , پیگیری شدند .
برای مثال , زمانی که از شما پرسیده شد ” آیا اخیرا ً دچار مشکل شدهاید ? ” یک بیمار ممکن است ” به تازگی ” در همان هفته تفسیر کند در حالی که ممکن است آن را در عرض یک ماه تفسیر کند . یا شاید یک نفر سوم از شنیدن این سوال وحشت زده باشد .
نیکی هیل , استادیار پرستاری در ایالت پن , گفت که نتایج به متخصصان بالینی کمک میکند تا سوالات بهتری بپرسند و پاسخهای بیمار را بهتر تفسیر کنند .
هیل گفت : ” اگر کسی درباره حافظه آنها نگران باشد , به دلایل مختلف میتواند مهم باشد . ” این میتواند به این معنی باشد که آنها مشکلی دارند که ممکن است به بدتر شدن آنها ادامه دهد , یا شاید بر آنها احساسی تاثیر گذار باشد , یا شاید آنها به اطلاعات بیشتری نیاز دارند . بنابراین ما سعی داریم بهترین پرسشها را یاد بگیریم تا بپرسیم بیماران ما چه تجربه میکنند و چگونه پاسخ میدهند . “
منبع سایت علم روز