محلول پلیمری تنفس پس از آسیب طناب نخاعی در مدلهای حیوانی را احیا میکند.
آزمونهای آزمایشگاه نشان میدهند که یک محلول پلیمری میتواند به تعمیر اعصاب آسیب نخاعی آسیب بزند که تنفس را کنترل میکند ، پیشرفتی که در نهایت میتواند به درمان بیمار جدید تبدیل شود .
مبدا :
دانشگاه توماس جفرسون
خلاصه :
آزمونهای آزمایشگاه نشان میدهند که یک محلول پلیمری میتواند به تعمیر اعصاب آسیب نخاعی آسیب بزند که تنفس را کنترل میکند ، پیشرفتی که در نهایت میتواند به درمان بیمار جدید تبدیل شود .
یکی از شدیدترین پیامدهای آسیب طناب نخاعی از تصادفات رانندگی ، اثرات ورزشی و یا آسیبهای دیگر گردن ، توانایی کنترل تنفس را از دست میدهد و بیماران اغلب برای بقیه عمر به تهویه مصنوعی نیاز دارند . محققان در دانشگاه جفرسون ( دانشگاه فیلادلفیا + توماس جفرسون ) اخیرا ً a را آزمایش کردهاند که عامل حفاظت از اعصاب در محل آسیب را آزاد میکند و تنفس مستقل در مدلهای موش را احیا میکند .
آنجلو Lepore ، محقق ارشد دانش عصبشناسی در ویکی و موسسه مطالعات علم اعصاب در ویکی لیک ، گفت : ” محصول جانبی میتواند یک مامور تحریک کننده نورون را ایجاد کند که جنبه بحرانی آسیب نخاعی را تعمیر کند، در حالی که از اثرات جانبی سیستماتیک عامل جلوگیری میکند . کار اولیه ما در مدلهای حیوانی میتواند منجر به درمانهای جدید در آینده برای بیمارانی شود که از خطر تنفسی رنج میبرند و همچنین ممکن است برای بازیابی سایر کارکردهای آسیبدیده از آسیب اعمال شوند .”
این اثر در روز ۱۱ ژوئن در مجله علم اعصاب منتشر شد .
دکتر Lepore و Yinghui Zhong ، دکترای خود از دانشگاه Drexel ، یک ژل را توسعه دادند که به تحریک عصبی تحریک عصبی ( فاکتور neurotrophic مشتق مغز ) متصل شد و این پروتیین ترمیم عصبی را در ناحیه خاصی رها میکند و در نتیجه بدن یک واکنش ایمنی را به آن وارد نمیکند ” .
BDNF عامل رشد عصبی شناختهشدهای است و در آزمایشهای بالینی برای بیماران ALS مورد بررسی قرار گرفتهاست . دکتر Lepore میگوید : ” اما وقتی از طریق خون و کل سیستم عصبی به گردش درآمد ، میتواند اثرات جانبی نظیر انقباض عضلانی و درد مزمن را ایجاد کند که با افزایش حساسیت به درد و یا احساس درد از محرکها ، که معمولا ً در محل آسیب ایجاد میشود ، مشخص میشود ، ما میتوانیم این اثرات جانبی را نادیده بگیریم .”
اگر چه بسیاری از انواع اعصاب تحتتاثیر آسیب طناب نخاعی قرار خواهند گرفت ، محققان به طور خاص به مجموعه به نام عصب phrenic که به طور خاص دیافراگم را کنترل میکند ، نگاه کردند - ماهیچهای که در درجه اول تورم ریتمیک ریهها را کنترل میکند .
محققان شاهد بهبود ۶۰ - ۷۰ درصدی در کنترل تنفس به اندازه اندازهگیری توسط انقباض عضلانی دیافراگم در موشهای صحرایی بودند که ژل BDNF را پس از آسیب نخاع دریافت کردند .
با نگاه به تغییرات در سطح سلولی ، محققین دو روش را مشاهده کردند که ژل - ژل - ژل - ژل - to حفاظتشده یا به حفظ ارتباط مغز به ستون فقرات کمک میکند . اعصاب بلند مدت ، با یک انتهای سلول که در نخاع قرار گرفتهاند و دیگر لامسه ، ماهیچه دیافراگم ، زمانی ارتباط آنها با ماهیچه را وقتی که انتهای دیگر عصب در ستون فقرات آسیب دید ، آزاد میکنند . دکتر Lepore و همکارانش نشان دادند که این ژل به کنترل مجدد اعصاب کمک میکند ، یا این اعصاب را از رها کردن در واکنش به آسیب ، در نتیجه ، کمک به حفظ رابطه ستون فقرات به دیافراگم ، حفظ میکند .
منبع سایت علم روز