مغز مجازی میتواند به برنامهریزی جراحی کمک کند
مدلهای مغزی Personalized میتواند برنامهریزی و نتایج جراحی را بهبود بخشد .
مبدا :
جامعه علم اعصاب
خلاصه :
محققان فعالیت عصبی را براساس معماری ساختاری منحصر به فرد بیماران مبتلا به تومور مغزی با استفاده از یک سکو به نام مغز مجازی شبیهسازی کردهاند . یافتهها اولین گام به سمت ایجاد مدلهای ذهنی شخصی هستند که میتوان از آنها برای پیشبینی اثرات تومور و جراحی بعدی بر روی عملکرد مغز استفاده کرد .
محققان فعالیت عصبی را براساس معماری ساختاری منحصر به فرد بیماران مبتلا به تومور مغزی با استفاده از یک سکو به نام مغز مجازی شبیهسازی کردهاند . یافتههای گزارششده در eNeuro ، اولین گام به سمت ایجاد مدلهای ذهنی شخصی است که میتوان از آنها برای پیشبینی اثرات تومور و جراحی متعاقب روی عملکرد مغز استفاده کرد .
جراحی مغز کار حساسی است که نیاز به برنامهریزی دقیق برای حذف یک تومور دارد در حالی که بافت اطراف را دستنخورده باقی میگذارد . از تکنیکهای متداول مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی ( fMRI ) برای تهیه نقشه یک استراتژی عمل جراحی با شناسایی نواحی کارکردی مهم نزدیک به تومور استفاده شدهاست . با این حال ، این رویکردها در توانایی آنها برای پیشبینی نتیجه پس از عمل جراحی به دلیل پویایی پیچیده مغز و تغییرات گسترده فعالیت مغزی ، محدود هستند .
با استفاده از نرمافزار منبع باز ، مغز مجازی ، hannelore Aerts و گروهی به رهبری Daniele Marinazzo ، ۲۵ شبکه جداگانه مغزی بیماران مبتلا به تومور مغزی و ۱۱ تن از partners را به عنوان یک گروه کنترل مدل کردند . محققین نشان دادند که این مدلهای مجزا میتوانند به طور دقیق اثرات تومورها را در ارتباط مغزی پیشبینی کنند . این نتیجه امکان ادغام دادههای تصویربرداری عصبی با مدلسازی مغز مجازی برای بهبود برنامهریزی و نتایج جراحی را باز میکند .
ارزیابی نشانگرهای زیستی ناشی از آسیب مغزی
مبدا :
گروه انتشارات Neurosurgery
خلاصه :
محققان سودمندی آزمایش biomarker در تعیین میزان پتانسیل آسیب مغزی ناشی از اثرات استرس تکراری که در دوره یک فصل فوتبال دانشگاهی متحمل شدهاند را ارزیابی کردند .
محققان از مرکز علوم ورزشی در دانشگاه کریستین تگزاس ، پزشکی ورزشی تگزاس ، و دانشگاه ویسکانسین - لا Crosse سودمندی آزمایش biomarker در تعیین میزان پتانسیل آسیب مغزی ناشی از تاثیرات مکرر سری subconcussive که در دوره یک فصل فوتبال دانشگاهی متحمل شدهاند را مورد ارزیابی قرار دادند . یافتههای آنها امروز در مجله of گزارش شدهاست که در مقاله ” Fluctuations ” در رشته biomarkers خون در ورزشکاران فوتبال NCAA در طی یک فصل توسط جاناتان M گزارش شدهاست . اولیور ، دکترا و همکاران .
در فوتبال آمریکایی ، ورزشکاران به طور منظم تحت ضربات مغزی قرار میگیرند - - ضربه به سر که به اندازه کافی جدی نیستند که باعث ضربه مغزی یا حتی ایجاد یک نشانه بالینی شوند . با این حال ، تجمع اثرات سر subconcussive بر دوره فوتبال در ارتباط با تغییرات عصبی و روانپزشکی عصبی در ورزشکاران ، و تجمع اثرات سر subconcussive بر روی یک شغل طولانی به عنوان علت بیماریهای شدید عصبی مانند بیماری Alzheimer’s و بیماری مزمن مغزی ( CTE ) پیشنهاد شدهاست .
از آنجا که اثرات منفی سر فرد نشانهها را تولید نمیکند ، تعیین آسیب حاصل به مغز و تشخیص زمانی که یک ورزشکار باید از بازی اجتناب کند دشوار است . برای محافظت از ورزشکاران ورزشی در سراسر فصل فوتبال ، اولیور و همکارانش خواستار توسعه یک تست تشخیصی ، ساده و آسان برای شناسایی و نظارت بر جمعآوری اثرات کیفیت بالای سر میشوند . نویسندگان مطالعات دورهای مربوط به نشانگرهای زیستی ناشی از آسیب مغزی را پیشنهاد میکنند .
منبع سایت علم روز