زی گفت : ” کاری که ما در این تحقیق انجام دادیم این است که ما میتوانیم در حین حفظ یک ثبت ثابت , واکنش بافت را سرکوب کنیم . ” ” در مورد ما , زیرا الکترودها بسیار بسیار انعطافپذیر هستند , ما هیچ نشانهای از آسیب مغزی را مشاهده نمیکنیم - - نورونها حتی در تماس با پروب های خالص زنده ماندهاند , سلولهای گلیا هنوز غیرفعال باقی ماندهاند و عروقی نیز چکه نمیکند . “
در مدلهای موشی , محققان دریافتند که انعطافپذیری و اندازه پروب جلوگیری از تحریک سلولهای گلیال است که واکنش بیولوژیکی طبیعی به بدن خارجی است و منجر به اسکار و افت عصبی میشود .
او گفت : ” مهمترین بخش کار ما این است که بافت زنده مغز , سیستم زیستی , واقعا ً اهمیتی ندارد که یک دستگاه مصنوعی داشته باشیم . “
فاکتور نوروتروفیک gdnf یک تنظیمکننده مهم نورونهای دوپامین در مغز است .
منبع :
دانشگاه هلسینکی ( دانشگاه هلسینکی )
خلاصه :
نتایج تحقیقات جدید درک ما از نقش فیزیولوژیک فاکتور نوروتروفیک مشتق از سلولهای گلیال را در عملکرد سیستم دوپامینی مغز گسترش میدهد . در مقاله جدید محققان مشخص میکنند که gdnf یک تنظیمکننده فیزیولوژیکی مهم در عملکرد نورونهای دوپامین مغز است .
نتایج تحقیقات جدید درک ما از نقش فیزیولوژیک فاکتور نوروتروفیک مشتق از سلولهای گلیال را در عملکرد سیستم دوپامینی مغز گسترش میدهد . در مقالهای که اخیرا ً در مجله علوم اعصاب منتشر شدهاست , محققان هلسینکی بیان کردند که gdnf یک تنظیمکننده فیزیولوژیکی مهم در عملکرد نورونهای دوپامین مغز است .
نورونهای دوپامین نقش مهمی در کنترل شناختی , یادگیری و کنترل حرکتی دارند . gdnf برای توانایی آن در محافظت نورونهای دوپامینرژیک از آسیب شناخته شدهاست , به همین دلیل است که در حال حاضر در آزمایشها کلینیکی برای درمان بیماران مبتلا به پارکینسون وجود دارد . با این حال , اهمیت gdnf جانبی که در مغز ما برای تنظیم سیستم دوپامین تولید میشود هنوز به خوبی شناختهنشده است .
دکتر شوقی ضیف از موسسه بیوتکنولوژی , موشهای تراریخت جدیدی را توسعه دادهاست که به محققان اجازه داده تا اطلاعات قابل اطمینانی را در مورد عملکردهای فیزیولوژیک gdnf به دست آورند . این مطالعات در همکاری نزدیک با گروههای تحقیقاتی به رهبری پروفسور مارت آستین و راهنمای داروشناسی انجام شدهاست .
نتایج تحقیقات جدید نشان میدهد که gdnf تولید شده در مغز , بازجذب دوپامین را تنظیم میکند . موشهای مبتلا به gdnf در مغز آنها از بازجذب دوپامین در پایانههای عصبی قویتر بودند .
بازجذب دوپامین مهمترین عامل تنظیم تعادل و سیگنال دهی دوپامین مغز است . در عمل این به این معنی است که تفاوت در سطوح gdnf ممکن است تفاوتهای مشخصی را در توانایی افراد برای یادگیری یا تمرکز تشریح کند . “
به علاوه , موشهای تراریخت واکنش نسبتا ً پایینی به آمفتامین داشتند که به طور اختصاصی انتقالدهنده دوپامین در مغز را هدف قرار میدهند . این مشاهدات با تغییراتی در عملکرد , مقدار و مکان انتقالدهنده دوپامین در پایان عصبی همراه بود .
” بنابراین میدانیم که gdnf مقدار و موقعیت انتقالدهنده دوپامین را در نورونها تنظیم میکند , اما گمان میبریم که مکانیسمهای دیگری وجود دارند . به نظر میرسد که رابطه بین gdnf و انتقالدهنده دوپامین بطور شگفتآوری پیچیده است که البته از دیدگاه محققان جالب است . “
منبع سایت علم روز