این گروه از موشهای پیر پیری زودرس پیش از موعد دچار پیری زودرس شده بود . گروه دیگری از موشهای پیر پیری زودرس با همان غذا تغذیه شدند . در طول دوره مطالعه , موشها فعالیتهای مختلفی را انجام دادند . این تیم همچنین سطوح پروتئینهای خاص در موشهای مربوط به عملکرد مغز , پاسخ به استرس و التهاب را بررسی کرد .
ماهر میگوید : ” در چند ماه گذشته تفاوت بین این دو گروه قابلتوجه بود . ” موشها درمان نمیشوند و با همه آزمونهای شناختی و همچنین بالا بردن نشانگرهای استرس و التهاب مشکل دارند . سلولهای مغز , آستروسیت ها و میکروگلیا نامیده میشوند که معمولا ً ضد التهابی هستند و امروزه در حال افزایش التهاب هستند . از سوی دیگر , موشهای درمانشده با دارو , به طور قابلتوجهی در رفتار , توانایی شناختی و یا نشانگرهای التهابی در سهماهه اول نسبت به موشهای تیمار نشده با شرایط یکسان , تفاوت معنیداری نداشتند . علاوه بر این , این تیم شواهدی از سمیت حاد در موشهای تیمار نشده , حتی در مقادیر بالای ترکیب پیدا نکرد .
ماهر میگوید : ” البته موشها مردم نیستند , اما شباهتهای کافی وجود دارند که ما فکر میکنیم آنها به یک نگاه دقیقتر نیاز دارند , نه تنها برای درمان پراکنده , بلکه برای کاهش برخی از اثرات شناختی مرتبط با پیر شدن . “
در مرحله بعد , ماهر به همکاری با گروه یا گروه دیگر برای انجام آزمایشهای بالینی مرتبط با موضوعات انسانی امیدوار است .
کاهش خطا در اختلال حافظه و عملکرد یادگیری
منبع :
دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو
خلاصه :
محققان تاثیر محرک جونده را بر عملکرد مغز ارائه کردهاند تا اساس مولکولی درمانهای جدید و اقدامات پیشگیرانه برای اختلال در حافظه / یادگیری را ایجاد کنند.
در سالهای اخیر فراوانی مواد غذایی به طور چشمگیری همراه با تغییر در عادات غذایی کاهش داشتهاست . تحریکات دهانی بر رشد سیستم عصبی مرکزی و نیز رشد بافت فک و صورت در کودکان تاثیر دارد . اخیرا ً تخریب عملکرد جونده ناشی از پیر شدن و متعاقب آن کاهش عملکرد مغز به مشکلات اساسی تبدیل شدهاست . اگرچه رابطه بین عملکرد مغز و مغز به طور بالقوه مهم است , مکانیسم زیربنایی آن کاملا ً شناختهنشده است .
به منظور جلوگیری از اختلالات عملکرد مغز از جمله حافظه و یادگیری , وظیفه ضروری برای مشخص کردن ارتباط بین عملکرد جونده و عملکرد مغز است .
محققان دریافتند که رشد استخوان و ماهیچه فک و صورت در موشها با تغذیه با غذای پودری کاهش مییابد . علاوه بر این , آزمایشهای رفتاری نشان داد که کاهش حافظه تخریبشده و کارکردهای یادگیری کاهش مییابد . در هیپوکامپ مهمترین مولفه حافظه , فعالیت عصبی , تشکیل سیناپس و بیان فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز ( bdnf ) در این موشها کاهش یافت .
بنابراین , نویسندگان نشان دادند که تغییرات در محرکهای جونده میتواند نورون زایی و فعالیت عصبی هیپوکامپ را تعدیل کند و تابعی از کارکرد شناختی باشد .
این تحقیق نشان میدهد که حفظ یا تقویت عملکرد جونده میتواند در جلوگیری از اختلالات یادگیری و حافظه / یادگیری موثر باشد . همچنین پیشنهاد میشود که مکانیسمهای مرتبط با عملکرد مغز و مغز بتواند به درمانهای نوین و اقدامات پیشگیرانه برای اختلال در حافظه / یادگیری در آینده منجر شود.
منبع سایت علم روز