در سنین بین ۶ تا ۶ سال ، پسران بیش از دو برابر دخترانی بودند که نسخه ضدروان پریشی را در مقابل آن دریافت میکردند . در سال ۲۰۱۰ به ۰.۰۶ درصد رسید . این الگو برای پسران و دختران ۷ - ۱۲ ( ۲۰ - ۲۰ در مقابل ۲۰ ) صادق است . ۰.۴۴ درصد در سال ۲۰۱۰ ) قبل از باریک شدن برای گروه سنی ۱۳ - ۱۸ ( ۱.۴۲ در مقابل . و در نهایت نسبت به مردان و زنان جوان ۱۹ تا ۲۴ سال ( ۰.۸۸ تا ۰.۸۱ درصد در سال ۲۰۱۰ ) خواهد بود . در میان جوانانی که با داروهای ضدروان پریشی در سال ۲۰۱۰ درمان شدهبودند ، کوچکترین کودکان در سنین ۱ تا ۶ ساله ، احتمالا ً نسخهای از یک روانپزشک را دریافت خواهند کرد ( ۵۷.۹ در مقابل . ۷۱.۹ ، ۷۷.۹ و ۷۰.۴ درصد برای سه گروه سنی دیگر ) . این یک منبع نگرانی است ، به عنوان دستورالعملهای عملی به افراد حرفهای در مورد استفاده از داروهای ضدروان پریشی برای بچههای کوچک به طور خاص .
در بین جوانانی که داروهای ضدروان پریشی را دریافت میکردند ، کمتر از نیمی از آنها ویزیت پزشکی داشتند که شامل تشخیص اختلال روانی بود . این موضوع ممکن است به دلیل ننگی در رابطه با بیماریهای روانی باشد ، و یا به این دلیل که ارائه دهندگان مراقبتهای اولیه نگران بازپرداخت درمان مربوط به این تشخیصها هستند .
دکتر توماس Insel ، مدیر NIMH، میگوید : ” علاوه بر داشتن یک نگاه جدید به استفاده از داروهای ضدروان پریشی میان جوانان ، یک یافته مثبت که از این مطالعه میآید این است که حدود ۷۵ درصد از این کودکان حداقل با یک روانپزشک تماس گرفتهاند . “
مطالعه کمک به اداره امور سربازان قدیمی برای پیدا کردن بیماران با خطر بالای خودکشی
۱۱ ژوئن ۲۰۱۵ - آزادی مطبوعات
Clinicians هر روز به چالش کشیده میشوند تا تصمیمهای دشواری در رابطه با خطر خودکشی بیماران بگیرند . دانشمندان سلامت روانی ( Affairs ) و موسسه ملی سلامت روانی ( NIMH ) با استفاده از سیستم بهداشت کهنه ( VHA ) و موسسه ملی بهداشت روانی قادر به شناسایی گروههای بسیار کوچکی از افراد درون جامعه بیمار VHA با خطر خودکشی شدید بودند که بیشتر آنها برای خطر خودکشی از سوی پزشکان شناسایی نشده بودند . چنین روشهایی میتوانند به the کمک کنند تا تلاشهای پیشگیری از خودکشی را برای بیماران با ریسک بالا مورد هدف قرار دهند و ممکن است مزایای گسترده تری داشته باشند .
دکتر رابرت مککارتی ، رئیس بخش اپیدمیولوژی خدمات بهداشت روانی در دفتر analysis بهداشت عمومی ، دکتر Robert ، رئیس بخش اپیدمیولوژی خدمات بهداشت روانی ، امروز در بخش آنلاین مجله سلامت عمومی VA ، دکتر Bossarte ، رئیس بخش اپیدمیولوژی خدمات بهداشت روانی ، گفت که دکتر جان مککارتی ، مدیر بخش اپیدمیولوژی در اداره بهداشت عمومی ، دکتر Bossarte ، رئیس بخش اپیدمیولوژی خدمات بهداشت روانی ، امروز در بخش آنلاین مجله سلامت عمومی ، یافتههای خود را گزارش میدهد . این مقاله نتیجه همکاری بین the و NIMH است که بخشی از موسسه ملی بهداشت است .
دکتر مککارتی و همکارانش الگوریتم risk خود را با مطالعه جمعیت بیمار VHA از سالهای مالی ۲۰۰۹ - ۲۰۱۱ توسعه دادند . اطلاعات مربوط به نحوه مرگ از شاخص مرگ ملی گرفته شد و پیشبینهای مربوط به خودکشی و انواع دیگر مرگ ناشی از آمار بالینی VHA بود . با تقسیم تصادفی جمعیت بیمار در نصف ، تیم از دادههای یک نیمه برای توسعه مدل پیشگویانه استفاده کرد و سپس مدل را با استفاده از دادهها از نیمه دیگر آزمایش کرد . هر یک از این دو نمونه مورد مطالعه شامل موارد خودکشی ۳، ۱۸۰ و بیماران کنترل ۱، ۰۵۶، ۰۰۴ بودند . محققان خطر خودکشی پیشبینیشده برای مرگ و میر واقعی را برای ارزیابی عملکرد مدل پیشبینی مقایسه کردند .
دکتر Caitlin تامسون ، معاون مرکز پیشگیری از خودکشی ” VA ” ، گفت : ” این تلاش مشترک با NIMH ، ما را با اطلاعات بیسابقه برای بهبود و اجرای راهبردهای خلاقانه در زمینه نحوه ارزیابی و مراقبت از آن سربازان قدیمی که ممکن است در معرض خطر خودکشی قرار داشته باشند، فراهم میکند .
منبع سایت