در میان تنوع رفتارها که توسط مغز اجرا میشوند، جلوگیری از اقداماتی که ممکن است در یک زمینه خاص سودمند باشد ، اما معکوس یا مضر باشد ، به طور خاص مهم است . برخی دیدگاهها در مورد این که مغز چگونه به این دست دستیابی پیدا کردهاست ، اما هنوز مشخص نیست ، از جمله دست داشتن انتقالدهنده عصبی انتقالدهنده عصبی . ریزش مو بر روی این مساله اهمیت زیادی در مورد این که چگونه کنترل رفتاری بدست میآید را توضیح میدهد و میتواند به درمان بیماریهایی کمک کند که در آن مهار فعالیتهای خاص مختل میشود .
در یک مطالعه شامل تجزیه و تحلیل ثابت نگاه و ردیابی بصری اهداف در میمونهای rhesus ، محققان در دانشگاه of نشان دادهاند که سیستم دوپامین (brain’s ) کلیدی برای مهار بعدی اقداماتی است که قبلا ً برنامهریزی شدهبود .
در این کار ، در ژورنال Neuron ، تیم دو میمون را در مقابل یک صفحه کامپیوتر قرار داد و با استفاده از ارائه پاداش در شکل نوشیدنی ، آنها را آموزش داد تا نگاه خود را به اهداف روی صفحه نمایش در الگوهای مختلف هدایت کنند . میمونها آموزش دیدند که توجه خود را از مرکز صفحه به هدف دیگری در ۷۰ درصد از آزمایشها هدایت کنند ، اما مقاومت در برابر وسوسه انجام این کار در ۳۰ درصد از آزمایشها که به آنها اشاره شد .
همزمان با نگاه کردن به صفحه و مشاهده اسکن بصری با استفاده از یک سیستم ردیابی چشمی مادونقرمز ، فعالیت نورونی میمونها نیز اندازهگیری شد . به طور خاص ، محققان حدود ۴۰ نورون مرتبط با دوپامین را در هر یک از این میمونها ثبت کردند و همبستگی بین فعالیتهای آنها و موفقیت یا شکست در مقاومت در برابر تغییر مسیر نگاه آنها به یک هدف جدید در ۳۰ درصد از آزمایشها را مورد بررسی قرار دادند .
Masayuki ماتسوموتو میگوید : ” با استفاده از این تنظیمات تجربی ، ما دریافتیم که این نورونها با موفقیت در برابر میل به هدایت نگاه خود مقاومت میکنند .
یافتههای team’s جزئیات مربوط به مناطق خاص مغز و مسیرهای عصبی دخیل در این بازدارندگی واکنش را آشکار میسازد و نشان میدهد که نورونهای dopaminergic در the substantia و نورونهای striatal کلید لغو عملیات برنامهریزیشده قبلی هستند . طول مکث بین دستور اولیه و کنترل بازدارنده بعدی نیز بر موفقیت میمونها در آزمایشها تاثیر گذاشت و به اشاراتی درباره مکانیزمهای موجود اشاره کرد .
Takaya Ogasawara ، نویسنده اصلی ، میگوید : ” اکنون که ما اطلاعات بیشتری در مورد نحوه مهار فعالیتهای preplanned در مغز میدانیم ، ممکن است قادر به توسعه درمانها برای شرایطی مانند بیماری impaired ، مانند بیماری Parkinson’s باشیم .”
تشخیص خودکار حالتهای خواب از امواج مغزی بویایی
الگوریتمی براساس فعالیت مغز حبابی حس بویایی ، خواب REM ، و حالتهای خواب REM در موشها را تشخیص میدهد .
مبدا :
PLOS
خلاصه :
دانشمندان یک روش کاملا ً خودکار برای تشخیص زمان خواب و بیداری حالتهای خواب / بیداری در موشهای متحرک ایجاد کردهاند .
دانشمندان یک روش کاملا ً خودکار برای تشخیص زمان خواب و بیداری حالتهای خواب / بیداری در موشهای متحرک ایجاد کردهاند . مطالعاتی که توسط کریم Benchenane ، سوفی Bagur و همکارانش در مرکز ملی تحقیقات علمی در پاریس انجام شد ، مطالعه ، انتشار در روز ۸ نوامبر در ژورنال دسترسی آزاد ، زیستشناسی PLOS ، توصیف میکند که چگونه فعالیت مغزی محلی در حباب بویایی به اندازه کافی است که حالات هشیاری موش را به خواب ، خواب REM ، و خواب REM طبقهبندی کند . حباب بویایی یک ساختار مغزی است که اطلاعات مربوط به حس بویایی به بقیه مغز را انتقال میدهد و در موشهای زیر قشر مخ ، به سمت حفره بینی میرود .
مبع سایت علم روز