این امر با نتایج چندین مطالعه در حیوانات و برخی مطالعات بالینی با بیمارانی که نشان میدهند داروهای ضدروان پریشی نسل دوم اثر neuroprotective بر روی مغز دارند سازگار است .
دکتر جان Krystal ، سردبیر نشریه روانپزشکی زیستی ، گفت : ” این احتمال که داروهای ضدروان پریشی ممکن است اثرات بلند مدت بر روی ساختار و یا عملکرد مغز داشته باشند که ممکن است مفید باشند یا زیانآور باشد ، یک مساله مهم است زیرا بسیاری از افرادی که با این داروها رفتار میکنند چندین دهه است که بر روی آنها میمانند .”
” اگرچه این یک نتیجه بالینی قابلتوجه است ، بسیاری از مسائل همچنان روشن هستند : برای مثال ، ما هنوز نمیدانیم که آیا اثرات در مغز داروهای ضدروان پریشی به عنوان تابعی از سن و مرحله بیماری متفاوت است ، یا اینکه آیا ممکن است زمانی رخ دهد که یک آستانه خاص در معرض قرار گرفتن ( دز روزانه یا دز فزاینده ) ” به آن اضافه شود .
” توضیح این مسائل اهمیت حیاتی در مدیریت بالینی شیزوفرنی خواهد داشت و درک بهتری از مکانیزمهای زیربنایی ناشی از پیشرفت اختلالات مغزی ساختاری در این بیماری را فراهم خواهد کرد .”
“Antipsychotics ” به نحوی نامناسب برای افراد دارای معلولیت ذهنی تجویز شد.
تعداد زیادی از افراد دارای معلولیت ذهنی برای داروهای ضدروان پریشی تجویز نشده و یک مطالعه جدید پیدا میکنند .
مبدا :
کالج دانشگاهی لندن
خلاصه :
تعداد زیادی از افرادی که دارای ناتوانیهای ذهنی در بریتانیا هستند ، برای داروهای ضدروان پریشی تجویز شده و یک مطالعه جدید پیدا میکنند . معلولیت ذهنی یک شرط مادام العمر است که قبل از سن ۱۸ سالگی شروع میشود و با محدودیتهایی در کارکرد فکری مشخص میشود ( به طور کلی توسط IQ زیر ۷۰ ) و مشکلات با یک یا چند مهارت زندگی مشخص میشود . حدود ۱ درصد از جمعیت دارای معلولیت ذهنی هستند .
تعداد زیادی از افرادی که دارای معلولیتهای ذهنی در بریتانیا هستند ، داروهای ضدروان پریشی تجویز شده را تجویز میکنند که یک مطالعه UCL جدید را پیدا میکند .
ناتوانی ذهنی یک شرط مادام العمر است که پیش از سن ۱۸ سالگی شروع میشود و با محدودیتهایی در کارکرد فکری مشخص میشود ( به طور کلی توسط IQ زیر ۷۰ ) و مشکلات با یک یا چند مهارت زندگی مشخص میشود . حدود ۱ درصد از جمعیت دارای معلولیت ذهنی هستند .
این مطالعه جدید که در BMJ به چاپ رسید ، به بررسی سوابق عمومی بالغ بر ۳۳، ۰۱۶ نفر از بزرگسالان بریتانیایی با معلولیتهای ذهنی بین سالهای ۱۹۹۹ و ۲۰۱۳ نگاه کرد . مشخص شد که بیش از یک چهارم از داروهای ضدروان پریشی تجویز شده که ۷۱ % آنها سابقه بیماری روانی شدید نداشتند .
داروهای Antipsychotic برای درمان بیماریهای روانی شدید مثل اسکیزوفرنی طراحی شدهاند . شواهد بسیار کمی وجود دارد مبنی بر اینکه آنها به مشکلات رفتاری که به علت بیماری ذهنی در افراد با معلولیت ذهنی نیستند ، کمک میکنند . با این وجود ، این مطالعه نشان داد که داروهای ضدروان پریشی اغلب برای افرادی با مشکلات رفتاری تجویز میشوند که سابقه بیماری روانی شدید نداشته اند . مشکلات رفتاری که ممکن است در افراد با معلولیتهای ذهنی دیده شوند عبارتند از : پرخاشگری ، خودکشی ، تخریب اموال و دیگر رفتارهایی که خارج از هنجارهای اجتماعی هستند.
افرادی با معلولیتهای ذهنی که اوتیسم یا جنون داشتند احتمال بیشتری داشت که داروی ضدروان پریشی را که افراد مسنتر بودند دریافت کنند .
دکتر روری Sheehan ، نویسنده مطالعه ، توضیح میدهد : ” افرادی که رفتارهای مشکل را نشان میدهند ، به همراه افراد مسنتر با معلولیتهای ذهنی یا افرادی که اوتیسم یا جنون موجود دارند ، به طور قابلتوجهی به داروهای ضدروان پریشی گفته میشود ، با وجود این که بر خلاف دستورالعملهای کلینیکی و خطر آسیب احتمالی را به خطر میاندازند .”
منبع سایت علم روز