یک نظریه دوم ، حسی بیش از اندازه - - که به عنوان فرضیه جهان بسیار شدید شناخته میشود - فرض میکند که چون کودکان مبتلا به ASD به شدت نشانههای حسی را به شدت از هم سالان خود تعبیر میکنند ، افراد مبتلا به ASD تمایل دارند از تعاملات دوری کنند که آنها را بیش از حد تحمل میکنند .
Stavropoulos گفت : ” اغلب ما میخواهیم با کسی صحبت کنیم که ما آن را به عنوان جیغ و فریاد میبینیم ، به خصوص در اتاقی که بیش از حد روشن بود ، با صدای محیط که بیش از حد بلند بود .
اما به گفته Stavropoulos ، که به عنوان دستیار مدیر of در مرکز منابع اوتیسم خانوادگی خدمت میکند ، ممکن است برای این تیوری های به ظاهر رقیب در کنار هم وجود داشته باشد .
لسلی کارور ، همکار تحقیقاتی او و مشاور سابق فارغالتحصیل دانشگاه ، از electrophysiology برای مطالعه فعالیت عصبی ۴۳ کودک بین سنین ۷ تا ۱۰ سالگی استفاده کرد - - ۲۳ نفر از آنها TD و ۲۰ نفر از آنها دارای پاداش اجتماعی و اجتماعی بودند . نتایج آنها ، که این هفته در مجله اوتیسم Molecular منتشر شد ، نگاهی اجمالی به مکانیسمهای مغز در ورای اوتیسم ارائه داد .
هر کودک با کلاهی که به ۳۳ الکترود مجهز شده بود ، در مقابل یک صفحه کامپیوتر نشسته بودند که جفت جعبه حاوی علامت سوال را نشان میدادند . درست مانند فرمت ” انتخاب یک دست ” حدس زدن ، کودک جعبه را انتخاب کرد یا فکر کرد ” درست ” ( در واقع پاسخ تصادفی بود ) .
Stavropoulos گفت که طراحی یک شبیهسازی که به محققان اجازه مطالعه واکنشهای عصبی شرکت کنندگان به پاداش اجتماعی و اجتماعی را در طول دو مرحله میدهد: پیشبینی پاداش ، یا دوره قبل از اینکه کودک بداند که آیا او پاسخ صحیح را انتخاب کردهاست یا خیر ، یا دوره بلافاصله بعد از آن .
Stavropoulos گفت : ” ما بازی را به گونهای طراحی کردیم که بچهها پاسخ دهند و سپس مکث کوتاهی رخ داد . و ما میتوانیم مشاهده کنیم که آنها هیجانزده میشوند ؛ هر چه بیشتر به یک فرد پاداش بدهید ، انتظار بیشتری ایجاد میکند .”
هر شرکتکننده در دو بلوک این بازی را انجام داد . در طول بلوک اجتماعی ، کودکانی که جعبه درست را انتخاب کردند ، چهره خندان و کودکانی را دیدند که جعبه اشتباه را انتخاب کردند ، چهرهای غمگین و اخمو را دیدند . در طول بلوک nonsocial ، در این میان ، چهرهها به شکل پیکانهایی بالا کشیده شدند که به نشان دادن پاسخهای درست و پایین برای نشان دادن پاسخهای صحیح اشاره داشتند .
Stavropoulos در مورد این فرآیند که در مقایسه الگوهای نوسان عصبی شرکت کنندگان دخیل بود ، گفت : ” بعد از اینکه بچهها دیدند که آیا درست یا غلط بودند ، ما قادر بودیم که فعالیت مرتبط با محرک را مشاهده کنیم . ” محققان چندین یافتههای کلیدی را از شبیهسازی به دست آوردهاند :
در این مورد ، تصاویر چهرهها - - بیشتر از کودکان ASD - - - - در این مورد ، تصاویر چهرهها - - بیشتر از کودکان ASD - را پیشبینی میکردند.
اما در گروه ASD ، محققان دریافتند که کودکان با ASD شدید ، انتظار پاداش social ، یا فلشها را پیشبینی میکنند .
در طول پردازش پاداش ، یا دوره بعد از اینکه شرکت کنندگان دریافتند که آیا آنها جایگاه مناسب یا اشتباه را انتخاب کردهاند یا خیر ، محققان به فعالیت مغزی مرتبط با مغز در میان کودکان مبتلا به ASD توجه بیشتری داشتند ، که Stavropoulos گفت ممکن است مربوط به احساسات اضافهبار حسی در کودکان مبتلا به ASD باشد .
منبع سایت علم روز