مسیر ژن ریسک برای سیستم ایمنی بدن : مقررات Epigenetic
یافتههای گستردهای به شواهد و مدارک در حال محو شدن گروههای روانی سنتی اضافه شدهاست.
۲۹ ژانویه ۲۰۱۵ * بههنگامسازی علمی
ژنهای ریسک برای اختلالات ذهنی متفاوت ، مسیرهای زیستی مشابه را تحتتاثیر قرار میدهند ، یک تحلیل جدید و قدرتمند از دادههای گسترده ژنوم یافت شدهاست . افراد مبتلا به اسکیزوفرنی ، اختلال دوقطبی و افسردگی دارای خطر ژنتیکی مشترک موثر بر مسیرهای کلیدی تنظیم بیان ژن ، سیستم ایمنی ، و ارتباطات نورونی هستند .
بروس Cuthbert ، مدیر واحد helix double ، که در تلاش برای شناسایی عوامل gene و زیستمحیطی در ارتباط با توسعه نشانههای رفتاری خاص به جای مقولههای تشخیصی سنتی تحقیق میکند ، توضیح داد : ” خطر ژنتیکی در یک تلاش برای شناسایی عوامل neurobiological و محیطی به جای مقولههای تشخیصی سنتی .
محققان ” Consortium Genomics” ( PGC ) یافتههای اولین مطالعه گسترده ژنوم را که بر روی مسیرهای زیستی ، ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵ در مجله علوم عصبی طبیعت متمرکز شده ، گزارش کردهاند . این شرکت نماینده بیش از ۵۰۰ مامور تحقیق در بیش از ۸۰ موسسه تحقیقاتی در ۲۵ کشور است که بودجه آن توسط شعبه تحقیق Genomics NIMH تامین میشود .
مطالعات اخیر ژنوم به طور گسترده در معرض خطر ژنتیکی قرار دارند که اختلالات ذهنی را در فرآیندهای زیستی مشترک ، مانند عملکرد کانالهای یونی خاص ، کاهش میدهد ، اما به طور سیستماتیک بر اینها تمرکز نکرد . شبکه PGC و تحلیل Pathway دادههای گستردهای را از بیش از ۶۰ هزار نفر تجزیه و تحلیل کردند . آنها با استفاده از تکنیک آماری جدید به نام ” تجزیه و تحلیل مسیر ژنتیکی ” به فرآیندهایی اشاره دارند که در آنها ژن خطر باعث بیماری در گروههای تشخیصی میشود .
مشخص شد که اختلالاتی که در سنین کم شروع میشوند ، با نشانههای اولیه ظهور در بزرگسالی ، همچنین مسیرهای ژن ریسک یکسانی دارند . ژنها که خطر شیزوفرنی ، اختلال دوقطبی ، و افسردگی را به شدت از طریق مسیرهای درگیر در فرآیند of histone انجام میدهند، مکانیزم epigenetic است که تغییر یا خارج کردن ژنها را در واکنش به محیط و تجربه تنظیم میکند . محققان میگویند که قطع این مجاری ممکن است به طور زیانآور بر توسعه مغز تاثیر بگذارد .
ژنهای خطر نیز از طریق مسیرهای درگیر در ارتباط بین سلولهای مغز و از طریق اثرات سیستم ایمنی - که خطوط دیگر شواهد به تازگی در حساسیت به استرس روانی و اختلالات روحی گرفتار شدهاند ، پیدا شدند . علاوه بر این، نتایج نشان دادند که اثرات ژنتیکی روی methylation histone نقش مهمی در اختلال دوقطبی بازی میکند ، در حالی که اثرات روی ارتباطات نورونی ممکن است به شدت تاثیر شیزوفرنی باشد .
محققان میگویند که فراتر از شناسایی ژنهای خطر فردی به درک مسیری که آنها برای ایجاد بیماری تلاش میکنند ، زمین را به سمت اهداف زیستی جدید برای درمانهای آتی سوق میدهد . آنها اضافه میکنند که مطالعه همچنین مورد استفاده از تجزیه و تحلیل مسیر برای کشف زیستشناسی و دیگر اختلالات انسانی پیچیده را تقویت میکند .
منبع سایت