سری webinar - پیشگیری از خودکشی : برنامه اقدام برای نجات زندگی
پیشگیری از خودکشی : برنامه اقدام برای نجات زندگی
۲۳ ژانویه ۲۰۱۵ * بههنگامسازی علمی
در فوریه ۲۰۱۴ ، ” ائتلاف اقدام ملی برای پیشگیری از خودکشی ” ( RPTF ) یک دستور کار تحقیقاتی برای پیشگیری از خودکشی منتشر کرد : برنامه اقدام برای نجات جان زندگیها ، که به تشریح مناطق تحقیقاتی میپردازد که نوید بخش کمک به کاهش میزان تلاشهای انتحاری و مرگ در ۵ تا ۱۰ سال آینده را نشان میدهند .
دستور کار تحقیقاتی Prioritized حول شش سوال کلیدی سازمان دهی شدهاست که هر کدام در مجموعهای از webinars که توسط شورای ملی بهداشت رفتاری در همکاری با ایتلاف اقدام و موسسه ملی بهداشت روان مورد حمایت قرار خواهد گرفت .
۲۹ ژانویه - چرا مردم به خودکشی تبدیل میشوند ؟
۲۴ فوریه - چگونه میتوانیم خطر خودکشی را ردیابی کنیم / پیشبینی کنیم ؟
۲ آوریل - چه اقداماتی مانع رفتار خودکشی میشود ؟
۲۹ آوریل - موثرترین خدمات برای درمان و پیشگیری از خودکشی چه هستند ؟
۲۷ می - چه اقدامات انتحاری خارج از تنظیمات مراقبتهای بهداشتی خطر را کاهش میدهد ؟
۲۴ ژوئن - چه زیرساخت تحقیقاتی باید رفتار خودکشی را کاهش دهد ؟
مغز از طریق مسیرهای جدید خاطرات قدیمی را دنبال میکند
تغییر در حالت ترس ، مدارات بازیابی اضطراب - مطالعات مربوط به NIH ( اچ آی ان )
۲۱ ژانویه ۲۰۱۵ - آزادی مطبوعات
افرادی که دچار اختلالات اضطرابی میشوند ، مانند اختلال استرس پس از حادثه ( اختلال استرس پس از حادثه ) ، اغلب با ترس طولانیمدت و اغراقآمیز زندگی میکنند . در حال حاضر ، یک مطالعه بر روی حیوانات نشان میدهد که این امر ممکن است شامل شکستن یک تغییر تدریجی مدار مغز برای بازیابی خاطرات ترس باشد . محققان با سرمایهگذاری موسسه ملی بهداشت در موشهای آزمایشگاهی کشف کردهاند که یک حافظه قدیمی ترس توسط یک مسیر مغزی مجزا از اولی به یاد آورده میشود که آن را زمانی که تازه بود به یاد میآورد .
بعد از اینکه موش به دلیل ترس از یک شوک ملایم شرطی شد ، رفتار آشکار آنها در طول زمان بدون تغییر باقی ماند ، اما مسیر به یاد آوردن حادثه آسیبزا در طول یک مسیر انحرافی و شاید افزایش قدرت باقی مانده آن ، درگیر شده بود .
گریگوری quirk ، دکترای خود از دانشگاه علوم ذهنی دانشگاه پورتوریکو در سن خوان ، یکی از اعضای موسسه ملی بهداشت روانی ( NIMH ) ، توضیح داد : ” در حالی که حافظه ما در طول زمان ثابت است ، مسیرهای عصبی از آنها در واقع با گذشت زمان تغییر میکند .
یک تیم تحقیقاتی به رهبری quirk و Fabricio Do ، Monte ، دکترا ، گزارش خود را در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۵ در مجله Nature منتشر کرد.
بلافاصله پس از تهویه مطبوع ، یک مدار که از قشر پیش پیشانی ، مرکز اجرایی ، تا بخشی از بادامه ، مرکز وحشت ، اداره میشود ، به منظور بازیابی حافظه به کار گرفته شد . اما چند روز بعد ، quirk و همکارانش کشف کردند که بازیابی به یک مدار متفاوت - از قشر پیش پیشانی تا ناحیه تالاموس کشیده شدهاست ( paraventricular ) . The به نوبه خود با بخش مرکزی متفاوتی از بادامه ارتباط دارد که موجب ترس از یادگیری و بیان میشود .
تیم quirk حافظه حرکت را با استفاده از تکنیک لیزر / لیزر به نام optogenetics شناسایی کرد که میتواند مسیرهای خاص را فعال یا خاموش کند تا کارهای آنها را جدا کند .
محققان میگویند که the ممکن است برای ادغام ترس با دیگر پاسخهای انطباقی مانند استرس ، در نتیجه تقویت حافظه ترس عمل کنند .
quirk اظهار داشت : ” در افراد مبتلا به اختلالات اضطراب ، هر گونه اختلال در تنظیم زمانبندی مبتنی بر زمانبندی در مدارهای بازیابی ممکن است باعث بدتر شدن واکنشهای ترس پس از رویداد ضربه شود .”
در همان موضوع از طبیعت ، NIMH ، Bo ، دکترا ، و ماریو Penzo ، دکترای آزمایشگاه Cold هاربر در نیویورک و همکارانش ، نشان میدهند که چگونه حافظه بلند مدت در موشها کار میکند تا تشخیص استرس را به رفتارهای انطباقی تبدیل کند.
منبع سایت