سخنگوی ۲ : بنابراین در کار NPU ، there’s سه شرط تجربی است . شوک ، شوک قابلپیشبینی ، و شرایط شوک غیرقابلپیشبینی . و در هر سه شرایط ، یک شکل ظاهر میشود و شکل ناپدید میشود . شکل ظاهر میشود و یک شکل ناپدید میشود ، مثلا ً، ۹۰ ثانیه . و در شرایط شوک ، مردم از شوک در امان هستند ، چه شکل بر روی صفحه باشد و چه شکل در حال خاموش شدن است . در شرایط شوک قابلپیشبینی ، وقتی شکل روی صفحه نمایش است ، مردم شوکه میشوند ، اما نه وقتی که آن را خاموش کنید . پس حالا در معرض خطر قرار گرفته ، حالا نه . حالا شکل به نظر میرسد، I’m در خطر . حالا نه . من میتوانم پیشبینی کنم که خطر چه زمانی رخ میدهد و شرایط قابلپیشبینی را پیشبینی میکند . در شرایط غیرقابلپیشبینی ، من میتوانم از بین اشکال ، در ابتدای شکل ، شاید درست قبل از شکل ، شوکه شوم ، نه اصلا ً. من میدانم که این ضربه چه زمانی خواهد رسید . غیرقابلپیشبینی بودن غیرقابلپیشبینی . That’s شرایطی که ما واقعا ً فکر میکنیم در آن اختلالات اضطراب مشخص میشود . بنابراین یکی از متغیرهای وابسته که ما از این کار دریافت میکنیم ، EMG با قرار دادن دو الکترود پایینتر از چشم person’s و اندازهگیری قدرت واکنش پلک زدنی آنها در این شرایط مختلف است . و تاثیر اولیه کار در startle چیزی شبیه به این است . بنابراین شما یک نوع واکنش طبیعی اما طبیعی در وضعیت بدون شوک دارید ، چه شکل روی صفحه باشد و چه خارج ، اما وقتی شکل روی صفحه ظاهر میشود ، یک حالت قابلپیشبینی ، و اینکه آیا شکل روی صفحه ظاهر میشود یا در شرایط غیرقابلپیشبینی . در حال حاضر، تفاوتهای فردی بسیاری در نحوه واکنش مردم به یک تهدید غیرقابلپیشبینی وجود دارد . ما و دیگر گروهها نشان دادیم که اختلال اضطراب اما اختلال اصلی مرتبط با پاسخ بالا به تهدید غیرقابلپیشبینی است . پس از آن شکل بر روی صفحه ظاهر میشود ، شکل از صفحه جدا میشود ، افراد با بینظمی ترس ، واکنش وحشت بالا را در مقایسه با افراد بدون اختلال اضطراب نشان میدهند . ما همچنین نشان دادهایم که یک تهدید غیرمنتظره برای یک تهدید غیرقابلپیشبینی مربوط به نرخ خانوادگی بالاتر اختلال اضطراب است . بنابراین افراد مبتلا به اختلال رعب و وحشت در خانواده خود ، پاسخ startle را به یک تهدید غیرقابلپیشبینی نشان میدهند .
سخنگو ۲ : و ، جالب ، این یافته بالاتر و بالاتر از این است که آیا این افراد مبتلا به اختلالات افسردگی و یا اختلالات عصبی هستند . به عبارت دیگر ، مستقل از اینکه آیا خود آنها دچار اختلال اضطراب شده بودند یا خیر ، اگر یک سابقه خانوادگی از اختلال اضطراب داشتند ، آنها در پاسخ به تهدیدی غیرقابلپیشبینی ، واکنش خود را بالا بردند . بنابراین این مساله ما را به تعجب واداشت، ” خوب ، شاید این پاسخ به تهدید غیرقابلپیشبینی ، عامل آسیبپذیری در حداقل اختلال پریشانی است که با توجه به ارتباط آن با سابقه خانوادگی است ” . ما همچنین بررسی کردیم که آیا یک تهدید غیرقابلپیشبینی به بیش از یک اختلال اضطراب مربوط است یا نه. بنابراین در یک مطالعه اخیر با همکار من ، luan Phan و استفانی Gorka ، ما در چندین اختلال اضطراب متعدد بررسی کردیم و نشان دادیم که افراد با phobias اجتماعی ، ترس خاص ، و PTSD عکسالعمل بالاتری را به تهدید غیرقابلپیشبینی نشان میدهند ، اما آنهایی که دچار افسردگی شدید شدهاند و gad دچار اضطراب شدهاند . و این نوع تفکر ما را وادار به تفکر میکند ، ” خوب ، من فکر میکنم که پاسخ به یک تهدید غیرقابلپیشبینی ، اختلال ترس در مقابل پریشانی و پریشانی را مشخص میکند ” . و جالب است که در این مطالعه ، هیچ تفاوتی در واکنش به تهدیدات قابلپیشبینی نداریم . بنابراین این واکنش بالا و وحشت زده بسیار خاص برای پاسخ به یک تهدید قابلپیشبینی بود .
منبع سایت