در درمان موسیقی با کودکان مبتلا به اوتیسم، درمانگران تلاش میکنند تا اصولی را از فرآیندهای تعامل اولیه با ایجاد موسیقی که به طور خاص با صداهای child’s، حرکات، وضعیت بدنی و عواطف سازگاری داشته باشند، منتقل کنند. کارین Mossler در یونی Research توضیح میدهد که این کار باید برای هماهنگی و هماهنگی با هماهنگی باشد. Mossler محقق اصلی این مطالعه است.
کودکان مبتلا به اوتیسم
تمرکز روی هماهنگی موسیقی و هیجانی ممکن است برای کودکان دارای اوتیسم با عملکرد پایین مهم باشد چرا که ممکن است به طور خاص زمانی قدرتمند باشد که کار با پردازش حسی، تاثیر بر تنظیم، یا انحراف مرتبط با حرکات child’s که همه آنها میتوانند در این کودکان تحتتاثیر قرار بگیرند. با وجود اینکه نتایج اولیه یک مطالعه مرتبط با بررسی اثرات درمان موسیقی با کودکان مبتلا به اوتیسم، نشان نمیدهند که درمان موسیقی بهتر از درمانهای دیگر انجام میدهد، و تجزیه و تحلیل زیر را مشخص کرد که کودکان مبتلا به اوتیسم و یا معلولیت ذهنی همراه با بیماری اوتیسم دیگر بیشتر از کودکان درمان میشوند.
رفتار کلیشهای به عنوان منبع
در این حالت، باید توجه خاصی به استراتژیهای مداخله در تقویت رابطه از طریق هماهنگی موسیقی و هیجانی داده شود. این استراتژیها باید به درمانگر کمک کنند اما والدین کودکان مبتلا به ASC برای مقابله با سطح علائم child’s به عنوان مثال با استفاده از حرکات تکراری یا کلیشهای خود به عنوان یک منبع و نقطه شروع برای هماهنگی کمک کنند.
افراد مبتلا به اوتیسم در معرض خطر خودکشی بیشتر قرار دارند.
مبدا:
دانشگاه کاونتری
خلاصه:
براساس یک مطالعه جدید، افرادی که ویژگیهای اوتیسم را نشان میدهند در معرض خطر خودکشی قرار دارند.
طبق مطالعات دانشگاه کاونتری، افرادی که ویژگیهای اوتیسم را نشان میدهند، در معرض خطر خودکشی قرار دارند که نتایج آن فردا به یک کمیته مشورتی فدرال ایالاتمتحده ارائه میشود.
محققان دریافتند که افرادی که سطح بالاتری از ویژگیهای کودکان اوتیسمی را نشان میدهند به احتمال بیشتری تلاش میکنند تا زندگی خود را به جای افرادی که فاقد ویژگی هستند به پایان برسانند، زیرا احساس میکردند که از جامعه طرد شدهاند، باری بر روی دوستان و خانواده و برای اینکه افسردگی را تجربه کردهاند.
تحقیقات پیشین پیش از این ارتباط بین افراد اوتیسمی و ریسک فزاینده خودکشی را پیشنهاد کردهاند.
با این حال، این اولین مطالعهای است که نشان میدهد کسانی که مبتلا به اوتیسم نیستند اما ویژگیهای خاصی از افراد اوتیسمی داشته باشند در معرض خطر خودکشی قرار دارند.
دانشگاهیان بر این باور هستند که درک چگونگی ارتباط این عوامل در کمک به کاهش مرگ و میر ناشی از خودکشی حیاتی است و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.
مطالعه در دانشگاه کاونتری، که در مجله تحقیقات اوتیسم منتشر شدهاست، ۱۶۳ نفر بین ۱۸ تا ۳۰ سال است که یک نظرسنجی آنلاین را تکمیل کردند که از طیف وسیعی از سوالات برای ایجاد سطحی که آنها ویژگیهای اوتیسم، افسردگی و خودکشی را نشان دادند را به اتمام رساندند.
ویژگیهای اوتیسمی شامل مشکلات اجتماعی و ارتباطی، توجه به جزئیات و تمایل به داشتن منافع obsessive محدود میباشند.
همچنین احساسات بین فردی را مورد بررسی قرار میدهد که ممکن است مرتبط با تلاش برای خودکشی باشد، مثلا اعتقاد به اینکه آنها به دنیا تعلق ندارند و یا در جهان جا نمیگیرند و این که آنها بار دیگر بر دوش دیگران هستند.
دانشگاهیان از آزمونهای استاندارد و یک مدل روانی برای بررسی رابطه بین ویژگیهای اوتیسمی، افسردگی، احساس عدم تعلق داشتن و رفتار خودکشی استفاده کردهاند.
نتایج نشان داد که آن شرکت کنندگانی که سطوح بالاتری از صفات اوتیسم را نشان داده بودند در طول زندگی خود بیشتر در معرض خطر رفتار خودکشی قرار داشتند.
سطوح بالاتر ویژگیهای اوتیسم همراه با افزایش آسیبپذیری در تجربه احساس افسردگی همراه است، احساس میکنند که بار دیگر دوش دیگران هستند، و به دنیا تعلق ندارند، که ممکن است آنها را در معرض خطر خودکشی قرار دهد.
منبع سایت علم روز
روانشناسی