محققان با کشت مشترک از کودکان ASD به همراه نورونهایی که از کنترلهای نرمال مشتق شدهاند، مشتق شدهاند. Alysson R، نویسنده ارشد، گفت که نورونهای سالم مانند نورونهای ASD رفتار میکردند. Muotri، PhD، استاد دانشکده پزشکی اطفال آمریکا و پزشکی مولکولی، مدیر کالج سلولهای بنیادی سن دیگو و عضو کنسرسیوم Sanford برای پزشکی احیا کننده.
” اما از همه مهمتر، عکس آن صادق بود. هنگامی که ما با نورونهای عادی مغز ASD را پرورش دادیم، میتوانستیم نقصهای سلولی را نجات دهیم. نورونها به عملکرد و رفتار عادی بازگشته اند.”
Muotri و همکارانش میگویند که این دادهها حاکی از آن هستند که ممکن است یک واکنش التهابی درونی در یک گروه از افراد ASD وجود داشته باشد. اگر بتوانیم این گروه را از توالی ژنوم پیشبینی کنیم و شاید یک فرصت درمانی برای درمان آنها با داروهای ضد التهاب پیدا کنیم.”
مسیر سیگنال دهی ممکن است کلیدی برای این باشد که چرا اوتیسم در پسران رایجتر است.
در موشها مغز مرد آسیبپذیر است و مغز زنان نسبت به علت ژنتیکی اوتیسم مقاوم است.
مبدا:
دانشگاه مراقبتهای بهداشتی آیووا
خلاصه:
محققان تفاوتهای جنسی را در یک مسیر سیگنال مغزی که منجر به یادگیری و انگیزش پاداش میشود کشف کردهاند که موشهای نر را نسبت به یک مشکل ژنتیکی آسیبپذیر آسیبپذیرتر میکند.
محققان با هدف درک این که چرا اختلالات طیف اوتیسم (ASD)بیشتر در پسرها رایج هستند، تفاوتهایی را در یک مسیر سیگنال مغزی که منجر به یادگیری و انگیزش پاداش میشود، کشف کردهاند که موشهای نر را نسبت به یک مشکل ژنتیکی آسیبپذیر آسیبپذیرتر میکند.
تد ابل، محقق ارشد مطالعات علوم اعصاب در دانشگاه of Carver، میگوید: ” یک جنبه جذاب از اوتیسم آن است که عمدتا بر روی مردان تاثیر میگذارد؛ چهار پسر برای هر یک از دخترها تحتتاثیر قرار میگیرند.
این جانبداری مرد هم چنین در اختلالات neurodevelopmental دیگر، مانند اختلال کمتوجهی بیشفعالی، و نقص زبان خاص دیده میشود.
تقریبا یک در هر ۲۰۰ مورد اوتیسم با حذف بخشی از DNA بر روی یک کروموزوم خاص ایجاد میشود. این نوع اختلال به عنوان یک کپی از تنوع (CNV شناخته میشود. مدل موشی اوتیسم که توسط تیم تحقیقاتی مورد استفاده قرار گرفت، همان مقدار DNA را از دست میدهد.
محققان موش را برای ناهنجاری در رفتار یادگیری - یادگیری مورد آزمایش قرار دادند - - یادگیری مهارتهای مرتبط با پیامدها. این نوع یادگیری توسط بخشی از مغز که the نامیده میشود وساطت میشود و در افراد مبتلا به اوتیسم و دیگر اختلالات neurodevelopmental اختلال ایجاد میشود.
این مطالعه که در روز ۱۷ اکتبر در رشته روانشناسی مولکولی منتشر شد، نشان میدهد که تنها موش نر مبتلا به حذف ژنتیکی همراه با اوتیسم، رفتار یادگیری پاداش غیر عادی دارد. موشهای ماده با حذف ژنتیکی یکسان تحتتاثیر قرار نمیگیرند. علاوه بر این، این تفاوتهای رفتاری خاص رابطه جنسی با تفاوتهای جنسی در مسیرهای سیگنال دهی مولکولی در منطقه مغزی striatum همراه است.
” مشکلات با یادگیری پاداش میتواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به اوتیسم با جامعه تعامل ندارند - زیرا آنها به همان شکل پاداش نمیدهند. این میتواند توضیح دهد که چرا افراد مبتلا به اوتیسم منافع محدودی دارند - - چون آنها تنها چیزهای بسیار گزینشی را پیدا میکنند - - و میتواند تفاوتهای موجود در اکتساب زبان را توضیح دهد - زیرا مدار عصبی دخیل در یادگیری پاداش، مدار مشابهی است که بر یادگیری و تولید زبان واسط دارد. صندلی کارور در علوم عصبی و استاد فیزیولوژی مولکولی و biophysics.
منبع سایت علم روز
روانشناسی