او گفت : ” مهم نبود که نورونها مرده یا زنده باشند - - در هر صورت , تماس بین آستروسیت ها و نورونها به آستروسیت اجازه داد که پیچیده شود . ” این به ما گفت که برهمکنشهای بین سطوح سلولی وجود دارند که فرآیند را تنظیم میکنند . “
آنها پایگاهدادههای ژنتیکی موجود را برای پروتئینهای سطحی سلولی که توسط آستروسیت ها بیان میشوند , جستجو کردند و سه نامزد را شناسایی کردند که ممکن است به شکل مستقیم آنها کمک کنند . این پروتئینها در ایجاد سیناپسهای عصبی نقش دارند و با بیماریهایی مانند اوتیسم و اسکیزوفرنی ارتباط داشتهاند . پیش از این , وظایف آنها در ابتدا در نورونها مطالعه شده بود .
برای فهمیدن این که چه نقشی در آستروسیت ها بازی میکند , سلولهای آستروسیت ها توانایی تولید این پروتئینها را دارند . وقتی خود را خاموش کرد , آستروسیت ها کوچک و رک شدند . اما وقتی تولید اتانول را افزایش داد , آستروسیت ها تقریبا ً دو برابر بزرگتر شدند .
او گفت : ” شکل آستروسیت ها بطور مستقیم متناسب با میزان بیان آنها بود . “
تغییر در میزان بیان ژن آستروسیت ها فقط اندازه و شکل آستروسیت ها را تغییر نداد . آنها همچنین اثر شدیدی بر سیناپسها داشتند .
وقتی یکی از سیناپسها را قطع کرد - - تعداد سیناپسهای عصبی تحریکی و یا ” go ” به دست آمد . تعداد سیناپسهای مهاری و مهاری مشابه بودند , اما فعالیت آنها افزایش یافت .
یکی از نشانههای اختلالات عصبی مانند اسکیزوفرنی , اوتیسم و صرع , عدم تعادل بین تحریک و مهار است . ” ” که فقط به خانه میراند که این مولکولهای مرتبط با بیماری به طور بالقوه در آستروسیت ها عمل میکنند تا این تعادل را تغییر دهند . “
بن بارس , استاد دانشگاه استنفورد در دانشگاه استنفورد که درگیر این مطالعه نبود , از یافتهها به عنوان ” پیشرفت بسیار مهم و انقلابی ” برای درک چگونگی تاثیر متقابل بین نورونها و آستروسیت ها بر تشکیل سیناپس تمجید کرد .
بارس گفت : ” این یافتهها دوباره نشان میدهند که چگونه هر فرآیند مهم در مغز تنها میتواند به صورت مکالمه بین آستروسیت ها و نورونها درک شود . ” ” برای نادیده گرفتن آستروسیت ها که بسیار بیشتر از نورونها هستند , همیشه اشتباه است . “
تحریک ایجاد اتصالات عصبی جدید در مغز بزرگسالان
منبع :
دانشگاه آیداهو
خلاصه :
دانشمندان راهی برای تحریک ارتباطات عصبی جدید در مغز بزرگسالان پیدا کردهاند که در نهایت میتواند به انسانها در دفع حافظه , آسیب مغزی و بیماریهای دیگر در سیستم عصبی مرکزی کمک کند .
تیمی به رهبری دانشگاه آیداهو راهی برای تحریک ارتباطات عصبی جدیدی در مغز بزرگسالان پیدا کردهاست که در نهایت میتواند به انسانها در دفع حافظه , آسیب مغزی و بیماریهای دیگر در سیستم عصبی مرکزی کمک کند .
پیتر جی . یک استاد همکار در دانشکده علوم زیستی و برنامه آموزش پزشکی دانشگاه علوم زیستی و تیمی که شامل دانشجوی دکترا , آرون سیمونز بود , قادر به تحریک رشد ارتباطات عصبی جدیدی در موشهایی بود که نیاز به اتصال سلولها به مدارهای عصبی داشتند . مطالعه آنها , که شامل دانشمندانی از دانشگاه لویی ویل و دانشگاه پورتو ریکو بود , تحت عنوان ” کنترل غیر واسطه سلولهای دندریتیک و غیر دندریتی , رشد کاشی کاری و مهار شکلپذیری سیناپسی ” است . این کتاب امروز در دفتر مجله آکادمی ملی علوم منتشر شد .
او گفت : ” این مقاله بررسی عواملی است که مانع از ایجاد اتصالات جدید میشوند . ” ” تنظیم این فرآیند برای جلوگیری از چندین اختلال , مانند اوتیسم , مهم است , اما به ناتوانی سیستم عصبی بزرگسالان برای بازیابی آسان از آسیب نیز مربوط میشود . “
منبع سایت علم روز